Ze roepen elkaar wel gemakkelijk na dat Joran van der Sloot een gewetenloze psychopaat is. Nu Anthon van der Horst weer, die zich godbetert 'actualiteitspsycholoog' noemt. Zie de Volkskrant. Joran probeerde de meneer met het litteken over zijn gezicht te laten merken dat hij niet zomaar zijn beste vriend zou verraden. En dat hij die nacht in paniek was geraakt. Dan heb je toch nog iets van een geweten? Hij benadrukte enkele malen dat hij het meisje maar een uur of drie in zijn leven had gekend, alsof hij wilde zeggen dat je van hem geen emotionele betrokkenheid kon verwachten. Is dat gewetenloos? Of de gewoonste zaak van de wereld?
Alles verwacht ik van jongens van twintig, maar geen geweten.
Door hem een gewetenloze psychopaat te noemen kunnen we fijn de ongemakkelijke waarheid wegschoffelen dat hij typisch een held van deze tijd is. Wat hij met die Natalee beschrijft is een ideale situatie uit de porno-bombardementen die hij moet hebben ondergaan. Hij lijkt ermee opgegroeid, gezalfd en ingeënt. Zorgen dat je financieel niet tekort komt, klinkt dat onbekend? Het is nog een wonder dat zich niet meer van zulke nieuwe 'monsters' manifesteren, dag in dag uit. De Arubaanse goudkust ligt overal. Ouders uit de jaren tachtig, zelf mislukte kinderen: een koude, afwezige moeder en een slappe vader, vooral met zijn carrière bezig. Slikken, spuiten, gokken, het slome stel wist ervan. Ik weet zeker dat de vader Joran meer geholpen heeft dan de laatste wil bekennen. Maar tja, het laatste restje geweten van de jongen speelt op. En wij, de lynchmob? Er moet weer iemand hangen omdat niemand in de spiegel durft te kijken.
